zȧnn (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) błogosławieństwo[1]
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) błogosławienie
czasownik
- (3.1) błogosławić, żegnać, zażegnać[1]
- odmiana:
- (3.1) czas przeszły prosty zǡnt, imiesłów czasu przeszłego gəzǡnt
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. sēgen. por. niem. Segen
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 555.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.