pożytek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈʒɨtɛk], AS: [požytek]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) korzyść
- (1.2) pszcz. nektar, pyłek lub spadź zbierane przez pszczoły
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pożytek pożytki dopełniacz pożytku pożytków celownik pożytkowi pożytkom biernik pożytek pożytki narzędnik pożytkiem pożytkami miejscownik pożytku pożytkach wołacz pożytku pożytki - przykłady:
- (1.1) Internet to duży pożytek dla ludzkości.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) korzyść, zysk, profit; gw. (Śląsk Cieszyński) osóg
- antonimy:
- (1.1) niekorzyść, strata
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. spożytkować dk.
- przym. pożyteczny, pożytkowy
- przysł. pożytecznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) usefulness
- arabski: (1.1) فائدة ż, نفع
- białoruski: (1.1) карысць ż
- esperanto: (1.1) utilo, profito
- francuski: (1.1) bénéfice
- niemiecki: (1.1) Nutzen; (1.2) Tracht ż
- rosyjski: (1.1) по́льза ż
- wolof: (1.1) njariñ
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.