pipa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲipa], AS: [pʹipa], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. chiński instrument szarpany; zob. też pipa w Wikipedii
- (1.2) posp. narząd płciowy kobiety[1]
- (1.3) posp. pogard. pogardliwie o kobiecie[1]
- (1.4) posp. pogard. ktoś niezdarny, niezaradny
- (1.5) cienka rurka z kranem, przez którą wylewa się piwo z beczki[2]
- (1.6) daw. beczka do wina, oliwy lub araku
- (1.7) daw. fajka
- odmiana:
- (1.1-7)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pipa pipy dopełniacz pipy pip celownik pipie pipom biernik pipę pipy narzędnik pipą pipami miejscownik pipie pipach wołacz pipo pipy - przykłady:
- (1.1) Pipa to instrument strunowy szarpany – czasami nazywany chińską lutnią, ponieważ ma pudło rezonansowe o gruszkowatym kształcie[3].
- (1.1) Jako instrument muzyczny pipa funkcjonuje w Chinach od ponad dwóch tysięcy lat (ma krewnych w Azji południowo-wschodniej, np. japońska biwa, wietnamska đàn tỳ, koreańska bipa)[3].
- (1.4) Jak chodzisz, pipo jedna, ślepy jesteś?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) chińska lutnia
- (1.2) vagina, wulg. cipa
- (1.3) wulg. cipa
- (1.4) oferma, wulg. cipa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) instrument muzyczny, chordofon
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. pipka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) prawdop. ros. пипка → pot. penis, być może nastąpiło przeniesienie znaczenia[4]
- (1.7) wł. pipa
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- (1.2-4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cipa
- ukraiński: (1.2) пі́па ż
- źródła:
- 1 2 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 233.
- ↑ Hasło „pipa I” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2 Mikołaj Rykowski: Chinskie retrospekcje (pl). filharmonia.szczecin.pl. [dostęp 29 lipca 2022].
- ↑ Urszula Dzióbałtowska-Chciuk, O nazwach dziewczęcych narządów płciowych, „Acta Universitatis Lodziensis”, „Folia Linguistica” 35/1996, s. 22.
pipa (język baskijski)
- wymowa:
- IPA: ['pi.pa]
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fajka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pipakada, pipatara, pipatzaile
- czas. pipatu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „pipa” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
pipa (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
pipa (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: ['pi.pa]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fajka
- (1.2) beczka (na wino lub inne trunki)
- (1.3) (w instrumentach dętych) języczek
- (1.4) slang. klamka, gnat, pistolet, spluwa
- (1.5) pestka, ziarnko (dyni, słonecznika)
- (1.6) lont, zapalnik (bomby)
przysłówek
czasownik, forma fleksyjna
- (3.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od pipar
- (3.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od pipar
- odmiana:
- (1) lm pipas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) tonel, barrica, cuba
- (1.5) pepita, semilla
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pipeta ż
- związki frazeologiczne:
- pasárselo pipa → balować, bawić się bombowo, spędzić czas bombowo
- etymologia:
- łac. pipa
- uwagi:
- źródła:
pipa (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fajka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pipa (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fajka[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.
pipa (język portugalski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) beczka
- (1.2) braz. port. latawiec
- odmiana:
- (1.1-2) lp pipa; lm pipas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) barril
- (1.2) braz. port. pandorga; eur. port. papagaio; joeira
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pipa (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
pipa (język suahili)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) beczka[1][2][3]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Online Swahili - English Dictionary
- ↑ R. Stopa, B. Garlicki, Mały słownik suahilijsko-polski i polsko-suahilijski, Warszawa 1966, s. 43.
- ↑ Arthur C. Madan, Swahili-English Dictionary, Oxford Clarendon Press, 1903, s. 315.
pipa (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik nieprzechodni
- (2.1) piszczeć, kwilić, świstać, gwizdać
- odmiana:
- (1) en pipa, pipan, pipor, piporna
- (2.1) att pipa, piper, pep, pipit, pip!; pres. part. pipande, perf. part. pipen (w czasownikach frazowych)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rökpipa, tobakspipa
- (1.2) rör
- (2.1) vissla, kvittra, yla, vina
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pip, pipande
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe benpipa, gevärspipa, herdepipa, skorstenspipa, orgelpipa, rökpipa, säckpipa, sälgpipa, tobakspipa, vasspipa, vattenpipa, visselpipa
- czasownik frazowy pipa till
- fraza czasownikowa dansa efter någons pipa • gå åt pipan • skära pipor i vassen
- etymologia:
- uwagi:
- nie mylić z: pippa → uprawiać seks
- zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
- źródła:
pipa (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fajka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) agyagpipa • békepipa • pipaagyag • pipadohány • pipafej • pipafüst • pipakupak • pipamocsok • pipaszár • pipaszurkáló • porcelánpipa • tajtékpipa • vízipipa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pipás, pipálás, pipázás, pipatórium
- czas. pipál, pipázik
- przym. pipás, pipázó
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pipa (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ˈpi.pa/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: pipare
- (2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: pipare
- odmiana:
- (1.1-4) lp pipa; lm pipe
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) caricare / fumare la pipa → nabijać / palić fajkę
- synonimy:
- (1.2) pipetta
- (1.4) rimprovero, cicchetto
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pipaio m, pipata ż, pipatore m, pipetta ż
- czas. pipare, pipettare
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-4) franc. pipe
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.