rura (język polski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przewód do transportu płynów; zob. też rura w Wikipedii
- (1.2) słupek do tańca go-go lub akrobacji sportowych
- (1.3) gw. lwow. część pieca do przechowywania gorących potraw
- (1.4) wulg. kobieta
- (1.5) przest. lufa broni palnej
- (1.6) kulin. przest. długa kość kulinarna ze szpikiem
wykrzyknik
- (2.1) okrzyk do ucieczki
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rura rury dopełniacz rury rur celownik rurze rurom biernik rurę rury narzędnik rurą rurami miejscownik rurze rurach wołacz ruro rury - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Żeby woda popłynęła, musimy połączyć te dwie rury.
- (1.2) Bardzo lubię oglądać taniec na rurze.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przycinać / przyciąć / założyć / montować / zamontować / uszczelnić rurę • rura biegnie / prowadzi / rozgałęzia się • rura gruba / cienka / szczelna / nieszczelna • rura żeliwna / miedziana / plastikowa / z PCV / kamionkowa • rura do wody / do gazu / do odprowadzania ścieków
- (1.2) taniec / ćwiczenie przy (na) rurze • tańczyć na / przy rurze
- (1.6) barszcz z rurą
- synonimy:
- (1.1) tuba
- (1.3) duchówka, piecyk, piekarnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ruraż m, rurarz m, rurarstwo n, rurowanie n, rurkowanie n, rurownica ż, rurki
- czas. rurować, rurkować
- przym. rurowy, rurkowy, rurarski
- związki frazeologiczne:
- rura zmiękła • stara rura • z grubej rury
- etymologia:
- niem.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lufa
- albański: (1.1) tub m
- angielski: (1.1) pipe, tube; (1.2) pole, stripperpole
- arabski: (1.1) مأسورة, أنبوب, قناة
- bułgarski: (1.1) тръба ż; (1.2) пилон m
- dolnołużycki: (1.1) rora ż, rorka ż
- duński: (1.1) rør n; (1.2) rør n
- esperanto: (1.1) tubo
- estoński: (1.1) toru; (1.2) post, toru; (1.5) toru; (1.6) toruluu
- fiński: (1.1) putki
- francuski: (1.1) tube m, tuyau m
- fryzyjski: (1.1) piip
- górnołużycki: (1.1) roła ż, rołka ż, reg. trubjel ż, reg. trubjałka ż
- grenlandzki: (1.1) pujortaat
- hebrajski: (1.1) צנור m (cinor)
- hiszpański: (1.1) tubo m
- kataloński: (1.1) canonada ż
- niderlandzki: (1.1) pijp; (1.2) paal
- niemiecki: (1.1) Rohr n, Röhre ż
- nowogrecki: (1.1) σωλήνας m, σωλήνα ż
- portugalski: (1.1) tubo m
- rosyjski: (1.1) труба ż
- słowacki: (1.1) rúra ż
- szwedzki: (1.1) rör n
- ukraiński: (1.1) труба ż, рура ż
- włoski: (1.1) tubo m
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.