przycinać (język polski)

oni przycinają (1.1) żywopłot
wymowa:
IPA: [pʃɨˈʨ̑ĩnaʨ̑], AS: [pšyćĩnać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.
znaczenia:

czasownik

(1.1) ucinać część czegoś, aby to skrócić, uformować lub dopasować do czegoś[1]
(1.2) przyciskać coś mocno czymś, np. przy zamykaniu[1]
(1.3) mówić komuś coś złośliwego[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przycięcie n, przycinanie n
czas. przyciąć, ciąć, obcinać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) trim, clip
  • esperanto: (1.1) tajli
  • kataloński: (1.1) podar
  • niderlandzki: (1.1) snoeien
  • nowogrecki: (1.1) κουρεύω, κλαδεύω
  • rosyjski: (1.1) подрезать
  • ukraiński: (1.1) підріза́ти
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przycinać – przyciąć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.