uformować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌufɔrˈmɔvaʨ̑], AS: [uformovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. formować)

(1.1) nadać formę
(1.2) wyrobić w kimś lub czymś określone przymioty lub postawy
(1.3) powołać do istnienia
(1.4) ustawić grupę w danym porządku
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Proszę spojrzeć, jak pięknie uformowaliśmy z masy solnej postaci ze znanych bajek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
sformować, ukształtować, wykreować, stworzyć, ustanowić, zorganizować
antonimy:
nie uformować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uformowanie
przym. foremkowy, foremny, formacyjny, formatywny
czas. formować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. u- + formować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.