tańczyć (język polski)

para tańczy (1.1) walca
wymowa:
IPA: [ˈtãj̃n͇ʧ̑ɨʨ̑], AS: [tãĩ ̯ṇčyć], zjawiska fonetyczne: nazal.rozs. artyk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zatańczyć)

(1.1) choreogr. poruszać się rytmicznie w takt muzyki, wykonywać taniec
(1.2) poruszać się szybko w jakimś rytmie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Chadzam na dansingi, bo lubię tańczyć.
(1.1) Powiedziano mi, żebym tańczyła, żebym zachowywała się tak, jakby nikt na mnie nie patrzył[1].
(1.2) Przed oczami zaczęły tańczyć jej świetliste plamki.
składnia:
(1.1) tańczyć + B.nie tańczyć + D.
(1.2) tańczyć na + Ms.
kolokacje:
(1.1) pary / tancerki / tancerze tańczą • tańczyć krakowiaka / kujawiaka / mazura / salsę / sambę / tango • tańczyć na stole / na parkiecie / w balecieznakomicie tańczyć • uwielbiam tańczyć
(1.2) płomienie / promienie tańczą • tańczyć na powierzchni / na ścianie
synonimy:
(1.1) pląsać; przest. tańcować
(1.2) przest. tańcować
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) poruszać się
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taniec mrz, tancerka ż, tancerz mos, tańczenie n
czas. tańcować ndk., obtańcować dk., przetańczyć dk., wytańczyć dk., zatańczyć dk.
przym. taneczny
przysł. tanecznie
związki frazeologiczne:
tańczyć tak, jak ktoś zagra • tańczyć na wulkanie • tańczyć koło czegoś • tańczyć po łacinie
etymologia:
pol. taniec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.