takt

takt (język polski)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

(1.1) W miarę picia gospodyni traciła poczucie taktu.

(1.2) Młodemu kompozytorowi natchnienia starczyło ledwie na klucz wiolinowy i trzy pierwsze takty na pięciolinii.

składnia:

kolokacje:

(1.2) śpiewać / zaśpiewać kilka taktów piosenki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. taktowność ż; przym. taktowny; przysł. taktownie

(1.2) przym. taktowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Zwykle w lp^[1]

tłumaczenia:

angielski: (1.2) bar
duński: (1.1) takt w; (1.2) takt w
esperanto: (1.1) takto; (1.2) takto
hawajski: (1.2) pā
hiszpański: (1.1) tacto m, delicadeza ż, tino m; (1.2) compás m, cadencia ż
islandzki: (1.2) taktur m
kataloński: (1.2) compàs m
niemiecki: (1.1) Takt m; (1.2) Takt m
norweski (bokmål): (1.1) takt m/ż; (1.2) takt m/ż
norweski (nynorsk): (1.1) takt m/ż; (1.2) takt m/ż
nowogrecki: (1.1) τακτ n, διακριτικότητα ż; (1.2) μέτρο n
szwedzki: (1.1) takt w; (1.2) takt w
ukraiński: (1.1) такт m; (1.2) такт m

↑ Hasło „takt” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) takt (wyczucie sytuacji)^[1]; (1.2) muz. takt^[1]; (1.3) tempo, szybkość^[1]
odmiana:: (1.1) en takt, takten; (1.2-3) en takt, takten, takter, takterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.3) tempo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: (1.1) przym. taktlös
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

1 2 3 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 481.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.