kompozytor (język polski)
kompozytor (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃mpɔˈzɨtɔr], AS: [kõmpozytor], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) muz. osoba tworząca, komponująca muzykę; zob. też kompozytor w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompozytor kompozytorzy dopełniacz kompozytora kompozytorów celownik kompozytorowi kompozytorom biernik kompozytora kompozytorów narzędnik kompozytorem kompozytorami miejscownik kompozytorze kompozytorach wołacz kompozytorze kompozytorzy - przykłady:
- (1.1) Podczas premiery nowej symfonii orkiestrą dyrygował sam kompozytor.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dobry / kiepski / marny / mierny / przeciętny / słaby / wybitny kompozytor
- synonimy:
- (1.1) daw. komponista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompozycja ż, kompozyt m, komponowanie n, skomponowanie n
- forma żeńska kompozytorka ż
- czas. komponować ndk., skomponować dk.
- przym. kompozytorski, kompozycyjny, kompozytowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) composer
- azerski: (1.1) bəstəkar
- baskijski: (1.1) konpositore
- białoruski: (1.1) кампазітар m
- bułgarski: (1.1) композитор m
- chorwacki: (1.1) skladatelj m
- duński: (1.1) komponist w
- esperanto: (1.1) komponisto
- francuski: (1.1) compositeur m
- galicyjski: (1.1) compositor m
- hiszpański: (1.1) compositor m
- kataloński: (1.1) compositor m
- niemiecki: (1.1) Komponist m, podn. Tondichter m, podn. Tonkünstler m, podn. Tonschöpfer m, przest. Kompositeur m, przest. Tonsetzer m
- nowogrecki: (1.1) συνθέτης m
- ormiański: (1.1) երգահան
- rosyjski: (1.1) компози́тор m
- rumuński: (1.1) compozitor m
- słowacki: (1.1) komponista m, skladateľ m
- ukraiński: (1.1) композитор m
- włoski: (1.1) compositore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.