komponować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkɔ̃mpɔ̃ˈnɔvaʨ̑], AS: [kõmpõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) muz. tworzyć utwór muzyczny
(1.2) tworzyć; układać w całość z danych elementów, tak aby poszczególne elementy ze sobą współgrały

czasownik zwrotny komponować się

(2.1) dobrze współgrać w kompozycji
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kompozytor m, kompozycja ż, komponowanie n, skomponowanie n
czas. dekomponować, skomponować
przym. kompozycyjny, kompozytorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.