trzy (język polski)

trzy (1.1) sowy
trzech (1.1) chłopców
wymowa:
IPA: [ṭʃɨ], AS: [ṭšy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs., ​
​
znaczenia:

liczebnik główny (porządkowy: trzeci • zbiorowy: troje)

(1.1) liczba 3

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) cyfra 3
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przy stole stoją trzy krzesła. Na tych krzesłach siedzi trzech panów (= siedzą trzej panowie).
(1.1) Na jeziorze pływają trzy kaczki. Nakarmimy te trzy kaczki?
(2.1) Wykaligrafowałem na okładce ozdobne trzy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Trzej Królowie
synonimy:
(1.1) zapis arabski: 3; zapis rzymski: III
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trzeci mos/mrz, trojak mrz, trójka ż, trójeczka ż, trójca ż, trojaczek m, potrajanie n, trojenie n, trojaczki nmos, Trjan m, Trojak m, trójniak m, trójnik m, troistość ż, trojakość ż, potrójność ż
czas. troić się, potrajać, potroić, roztroić, roztrajać
przym. potrójny, trojaki, troisty, trzeci
przysł. potrójnie, trojako, troiście
licz. troje, trzeci, trojaki
tem. słow. trój-, trzecio-, trzy-
związki frazeologiczne:
bredzić trzy po trzy / klepać trzy po trzy / mówić trzy po trzy / pleść trzy po trzy • do trzech razy sztuka • dzień trzech wiedźm • gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania • płot trzy lata, kot trzy płoty, koń trzy koty • trzy mądre małpy • trzy karty • u dobrego męża żoneczka jak róża, a u złego draba we trzy lata baba • wtrącać swoje trzy grosze
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Jan Miodek, Jest 500 milionów, 3 miliony korzystały, „Polski w Niemczech. Pismo Federalnego Związku Nauczycieli Języka Polskiego” nr 6/2018, s. 106.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.