troje (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtrɔjɛ], AS: [troi ̯e]
-
- znaczenia:
liczebnik zbiorowy
- (1.1) …odpowiadający liczbie 3
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik troje dopełniacz trojga celownik trojgu biernik troje narzędnik trojgiem miejscownik trojgu wołacz - przykłady:
- (1.1) Co najmniej troje z moich sąsiadów to nauczyciele.
- składnia:
- (1.1) troje + D.
- kolokacje:
- (1.1) troje dzieci • troje prosiąt / cieląt • troje drzwi / nożyczek / sanek
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kilkoro
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzy n, trojak mrz, trójka ż, trójeczka ż
- czas. troić się, troić
- przym. potrójny, troisty
- licz. trzy
- tem. słow. trój-
- przysł. troiście
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) liczebnik używany w odniesieniu do osób różnej płci (gdy grupa składa się zarówno z kobiet jak i z mężczyzn), dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej.
- (1.1) zobacz też:
Porada „konstrukcje z liczebnikami” w: Poradnia językowa PWN. - tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 3
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.