trojak (język polski)

rzeźba trojaka (1.1)

awers i rewers trojaka (1.1)

trojak (1.5)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) choreogr. etn. tradycyjny, ludowy taniec śląski tańczony przez mężczyznę i dwie kobiety; zob. też trojak (taniec) w Wikipedii

(1.2) bud. etn. typ podlaskiego trójizbowego domu mieszkalnego^[1]

(1.3) numizm. dawna polska moneta zdawkowa; zob. też trojak (moneta) w Wikipedii

(1.4) gw. zob. trojaki

(1.5) daw. zob. trojaczek

(1.6) górn. techn. typ rurowego łączenia o trzech odgałęzieniach

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trojak	trojaki
dopełniacz	trojaka	trojaków
celownik	trojakowi	trojakom
biernik	trojaka	trojaki
narzędnik	trojakiem	trojakami
miejscownik	trojaku	trojakach
wołacz	trojaku	trojaki

przykłady:

(1.1) Kapela zaczęła podgrywać do trojaka i wszyscy ustawili się trójkami.

(1.2) Babka Celina mieszkała w trojaku, który pamiętał czasy zaborów.

(1.3) Prawdopodobnie trojaki bito w Tykocinie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tańczyć / zatańczyć trojaka

(1.3) trojak koronny / satyryczny / szyderczy • emisja trojaków

synonimy:

(1.3) babka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) taniec

(1.2) dom

(1.3) moneta

(1.4) garnek

(1.5) rodzeństwo

(1.6) łączenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzy n

zdrobn. trojaczek mrz

przym. potrójny, trojaczy, trzeci

licz. troje, trzeci, trzy, trojaki

tem. słow. trój-, trzecio-, trzy-

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. trój- + -ak

uwagi:

tłumaczenia:

• litewski: (1.3) trečiokas
• rosyjski: (1.3) трояк m
• ukraiński: (1.3) трояк m

źródła: