tradycyjny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌtradɨˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [tradycyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wywodzący się z tradycji; stanowiący element tradycji, zwyczaju; wykonany w sposób nakazany tradycją
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dzieci wystąpiły w tradycyjnych strojach ludowych.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zwyczajowy, ludowy, niezmienny, konwencjonalny
antonimy:
(1.1) nowoczesny, rewolucyjny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tradycja ż, tradycjonalista m, tradycjonalistka ż, tradycjonalizm m, tradycyjność ż, tradycjonalność ż
przysł. tradycyjnie
przym. tradycjonalistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.