emisja (język polski)
emisja (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ɛ̃ˈmʲisʲja], AS: [ẽmʹisʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nadawanie programu telewizyjnego lub radiowego[1]
- (1.2) wypuszczanie do atmosfery gazów lub pyłów[1]
- (1.3) ekon. puszczanie w obieg znaczków pocztowych, pieniędzy, papierów wartościowych itp.[1]
- (1.4) fiz. wypuszczanie przez ciało cząstek (np. promieniowania, elektronów)
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik emisja emisje dopełniacz emisji emisji / przest. emisyj celownik emisji emisjom biernik emisję emisje narzędnik emisją emisjami miejscownik emisji emisjach wołacz emisjo emisje - przykłady:
- (1.2) Przemysłowa hodowla zwierząt jest odpowiedzialna za 65 procent emisji tlenku azotu i 37 procent emisji metanu.
- (1.3) Żeby nie było wątpliwości kto zdecydował o emisji obligacji, grudziądzcy radni głosowali imiennie[2]
- (1.4) Rozpad promieniotwórczy wiąże się z emisją cząstek alfa, beta i gamma.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) emitowanie, nadawanie
- (1.4) wysyłanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. emitent m, emiter m, emitowanie n, wyemitowanie n, emisyjność ż
- czas. emitować ndk., wyemitować dk.
- przym. emisyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) emission; (1.3) issue; (1.4) emission
- arabski: قذف
- francuski: (1.1) émission ż; (1.3) émission; (1.4) émission
- rosyjski: (1.1) трансля́ция ż; (1.2) вы́брос m, эми́ссия ż; (1.3) эми́ссия ż; (1.4) вы́брос m, испуска́ние n, эми́ссия ż
- szwedzki: (1.3) emission w; (1.4) emission w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.