imiennie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ĩˈmʲjɛ̇̃ɲːɛ], AS: [ĩmʹi ̯ė̃•ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• gemin.• i → j
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) określając kogoś z imienia (i nazwiska)
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Żeby nie było wątpliwości kto zdecydował o emisji obligacji, grudziądzcy radni głosowali imiennie[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. imienny
- rzecz. imieniny n, imienniczka ż, imię, imiennik
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ (lern), Gazeta Pomorska, 26/06/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.