hodowla (język polski)

hodowla (1.1) kaczek

hodowla (1.3) grzybów

wymowa:

IPA: [xɔˈdɔvla], AS: [χodovla] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. zespół zabiegów i procesów w wytwarzanych sztucznie optymalnych warunkach dla rozwoju hodowanego zwierzęcia bądź rośliny, mający na celu otrzymanie w warunkach stworzonych przez człowieka organizmów żywych; zob. też hodowla w Wikipedii

(1.2) roln. gospodarstwo dokonujące takich czynności w celach zarobkowych

(1.3) biol. próbka bakteryjna lub grzybowa uzyskana w laboratorium

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hodowla	hodowle
dopełniacz	hodowli	hodowli
celownik	hodowli	hodowlom
biernik	hodowlę	hodowle
narzędnik	hodowlą	hodowlami
miejscownik	hodowli	hodowlach
wołacz	hodowlo	hodowle

przykłady:

(1.1) Dopuszczono stosowanie antybiotyków w hodowli zwierząt, co pozwoliło zmniejszyć zachorowalność wynikającą z trzymania zbyt wielu zwierząt w za małych pomieszczeniach^[1].

(1.2) Byczki z tej hodowli są bardzo cenione na wszystkich arenach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) hodowla roślin / zwierząt / lasu / ryb / owadów • hodowla uszlachetniająca

synonimy:

(1.3) kultura

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hodowca m, hodowlanka ż, hodowanie n, wyhodowanie n

czas. hodować ndk., wyhodować dk.

przym. hodowlany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) breeding, husbandry; (1.2) breeding farm
• czeski: (1.1) chov m
• hiszpański: (1.1) cría ż, crianza ż (w odniesieniu do zwierząt), cultivo m (w odniesieniu do roślin); (1.2) granja ż, explotación ż ganadera; (1.3) cultivo m
• kaszubski: (1.1) chòwanié n
• niemiecki: (1.1) Zucht ż; (1.2) Zuchtbetrieb m
• rosyjski: (1.1) разведе́ние n, выра́щивание n; (1.3) культу́ра ż
• ukraiński: (1.1) твари́нництво n (w odniesieniu do zwierząt), росли́нництво n (w odniesieniu do roślin)

źródła: