optymalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔptɨ̃ˈmalnɨ], AS: [optỹmalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) najlepszy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	optymalny		optymalna	optymalne	optymalni	optymalne
dopełniacz	optymalnego		optymalnej	optymalnego	optymalnych
celownik	optymalnemu		optymalnej	optymalnemu	optymalnym
biernik	optymalnego	optymalny	optymalną	optymalne	optymalnych	optymalne
narzędnik	optymalnym		optymalną	optymalnym	optymalnymi
miejscownik	optymalnym		optymalnej	optymalnym	optymalnych
wołacz	optymalny		optymalna	optymalne	optymalni	optymalne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) To jest w tej chwili optymalne wyjście z sytuacji.

(1.1) Skład biało-czerwonych zdecydowanie odbiegał od optymalnego, natomiast rywale do Chicago przyjechali w najmocniejszym zestawieniu, z kadrą naszpikowaną medalistami ostatnich mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) najlepszy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. optymalnie

rzecz. optimum n, optymalizacja ż, optymalność ż, optymalizowanie n, zoptymalizowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. optimus → najlepszy

uwagi:

(1.1) Wyrażenie (naj)bardziej optymalny jest tautologią i nie należy stosować tego zwrotu^[2].

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) optimal, best
• arabski: (1.1) الأحسن، أفضل، أمثل
• bułgarski: (1.1) оптимален
• czeski: (1.1) optimální
• duński: (1.1) optimal
• łaciński: (1.1) optimus (bonus)
• niemiecki: (1.1) optimal
• norweski (bokmål): (1.1) optimal
• norweski (nynorsk): (1.1) optimal
• szwedzki: (1.1) optimal
• ukraiński: (1.1) оптимальний
• węgierski: (1.1) optimális

źródła: