rywal (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która konkuruje w czymś

(1.2) daw. mąż siostry^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rywal	rywale
dopełniacz	rywala	rywali
celownik	rywalowi	rywalom
biernik	rywala	rywali
narzędnik	rywalem	rywalami
miejscownik	rywalu	rywalach
wołacz	rywalu	rywale

przykłady:

(1.1) Opracujcie taktykę tak, by rywali od razu wpuścić w maliny.

(1.1) Skład biało-czerwonych zdecydowanie odbiegał od optymalnego, natomiast rywale do Chicago przyjechali w najmocniejszym zestawieniu, z kadrą naszpikowaną medalistami ostatnich mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) adwersarz, konkurent, oponent, przeciwnik, wróg, współzawodnik

(1.2) szwagier

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rywalizacja ż, rywalizowanie n

forma żeńska rywalka ż

czas. rywalizować ndk.

przym. rywalizacyjny

przysł. rywalizacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. rival

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rival, corrival, competitor, contestant, contester, challenger, opponent, fellow
• arabski: (1.1) منافس
• białoruski: (1.1) супернік m
• bośniacki: (1.1) rival m
• bułgarski: (1.1) съперник m
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 對手, uproszczony 对手, pinjin duìshǒu
• chorwacki: (1.1) rival m
• czeski: (1.1) rival m, soupeř m
• duński: (1.1) rival w
• esperanto: (1.1) rivalo
• estoński: (1.1) rivaal
• fiński: (1.1) kilpailija
• francuski: (1.1) rival m, concurrent m, adversaire m
• galicyjski: (1.1) rival m
• gruziński: (1.1) მეტოქე, კონკურენტი
• hebrajski: (1.1) יריבה
• hindi: (1.1) प्रतिद्वंद्वी
• hiszpański: (1.1) rival m, adversario m
• japoński: (1.1) ライバル
• jidysz: (1.1) קאָנקורענט m (konkurent)
• kaszubski: (1.1) riwal m, współzawòdnik m
• kataloński: (1.1) rival m
• litewski: (1.1) konkurentas m
• łaciński: (1.1) rivalis m, adversarius m
• łotewski: (1.1) konkurents m
• macedoński: (1.1) ривал m
• niemiecki: (1.1) Rivale m, Konkurrent m, Nebenbuhler m
• norweski (bokmål): (1.1) rival m
• norweski (nynorsk): (1.1) rival m
• nowogrecki: (1.1) αντίπαλος m (antípalos)
• portugalski: (1.1) rival m
• rosyjski: (1.1) соперник m (sopernik)
• serbski: (1.1) ривал m
• słowacki: (1.1) súper m
• słoweński: (1.1) tekmec m
• suahili: (1.1) mpinzani
• szwedzki: (1.1) rival
• turecki: (1.1) rakip
• ukraiński: (1.1) суперник m (supernik)
• węgierski: (1.1) rivális, versenytárs
• włoski: (1.1) rivale m, sfidante m

źródła: