mąż (język polski)

wymowa:

​, IPA: [mɔ̃w̃ʃ], AS: [mõũ̯š], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna będący w małżeństwie

(1.2) przest. mężczyzna; rycerz, wojownik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mąż	mężowie
dopełniacz	męża	mężów
celownik	mężowi	mężom
biernik	męża	mężów
narzędnik	mężem	mężami
miejscownik	mężu	mężach
wołacz	mężu	mężowie

przykłady:

(1.1) Chciałbym poznać męża Eweliny.

(1.2) „Ci mężowie to nieustraszeni wojownicy” - powiedział król.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) małżonek, współmałżonek

antonimy:

(1.1) żona

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. małżeństwo n, mężatka ż, mężczyzna m, mężnienie n, zmężnienie n

zdrobn. mężulek m, mężuś m, mężulo m, mężulko m, mężunio m

zgrub. mężysko m

czas. mężnieć ndk., zmężnieć dk.

przym. mężowski, mężowy, zamężny, męski

przysł. mężnie, męsko, po męsku

związki frazeologiczne:

wychodzić za mąż • wydać za mąż • dobra żona – mężowi korona • jak jeden mąż • mąż zaufania • mąż stanu • mąż opatrznościowy • u dobrego męża dobra żona • co mąż, to wąż, co żona, to męczeńska korona • mąż doradza, a przy żonie władza

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• akadyjski: (1.1) 𒀀𒉿𒈝
• alabama: (1.1) innaani
• aleucki: (1.1) ugi, ugi-x̂
• amharski: (1.1) ባል m
• angielski: (1.1) husband
• arabski: (1.1) زوج m, بعل m
• baskijski: (1.1) senar
• białoruski: (1.1) муж m
• bułgarski: (1.1) мъж m, съпруг m
• chiński standardowy: (1.1) 男人 (nánren)
• chorwacki: (1.1) muž m
• czeski: (1.1) manžel m
• dolnołużycki: (1.1) cłowjek m, muž m
• duński: (1.1) mand w
• esperanto: (1.1) edzo
• estoński: (1.1) mees, abikaasa
• farerski: (1.1) maður m; (1.2) maður m
• fiński: (1.1) aviomies
• francuski: (1.1) mari m, époux m; (1.2) homme m
• gocki: (1.1) 𐌰𐌱𐌰 m
• górnołużycki: (1.1) muž m
• grenlandzki: (1.1) ui
• hausa: (1.1) miji
• hebrajski: (1.1) בעל m (ba'al)
• hiszpański: (1.1) marido m, esposo m; (1.2) hombre m
• islandzki: (1.1) bóndi m, eiginmaður m, maður m
• japoński: (1.1) 夫, 主人, ご主人, 御主人
• karaimski: (1.1) йолдаш
• kaszubski: (1.1) chłop m
• kataloński: (1.1) marit m, home m, espòs m
• koreański: (1.1) 남편
• łaciński: (1.1) maritus m; (1.2) vir m
• macedoński: (1.1) маж m
• niderlandzki: (1.1) man m
• niemiecki: (1.1) Mann m, Ehemann m
• norweski (bokmål): (1.1) mann m
• nowogrecki: (1.1) άντρας m, σύζυγος m; (1.2) άντρας m
• ormiański: (1.1) ամուսին
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) муж m; (1.2) муж m
• sanskryt: (1.1) प्रेष्ठ m
• słowacki: (1.1) muž m
• staroangielski: (1.1) wer m; (1.2) wer m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.2) мѫжь m
• suahili: (1.1) mume
• szkocki gaelicki: (1.1) fear m; (1.2) fear m
• szwedzki: (1.1) man w
• tahitański: (1.1) tāne faʻaipoipo
• turecki: (1.1) zevç, koca
• ukraiński: (1.1) чоловік m
• wilamowski: (1.1) kłop
• włoski: (1.1) marito m

źródła: