edzo (esperanto)

morfologia:

edz•o

wymowa:

​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mąż, małżonek

(1.2) mąż, jeden z małżonków w męskim małżeństwie homoseksualnym^[1]

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	edzo	edzoj
akuzativo	edzon	edzojn

przykłady:

(1.1) Ĉu via edzo ankaŭ estas esperantisto? → Czy twój mąż też jest esperantystą?

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) novedzo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. edzino, edzeco, geedzoj, novgeedzoj

czas. edzigi, edziĝi

przym. edzeca, senedza, senedzina, eksteredzeca

związki frazeologiczne:

edzin' admirata — edzo malsata • edzino pli elverŝas per funelo, ol edzo enverŝas per sitelo • edzo edzinon laŭdas, edzino edzon aplaŭdas • edzo kaj edzino estas nur unu • edzo kaj edzino — ĉiela difino • inter fremdaj ŝi estas edzino-anĝelo, kun la edzo ŝi estas demono kruela • kun edzo plej malmola estas pli bone ol sola

etymologia:

uwagi:

(1.2) zob. edzino, edzeco, edziĝo

źródła: