муж (język białoruski)
- transliteracja:
- muž
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mąż[1], małżonek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. мужык
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. мужык m, мужычок m, мужчына m, мужнасць ż, мужыкаватасць ż
- przym. мужыцкі, мужычы, мужчынскі, мужны, мужыкаваты
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „mąż” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 456.
муж (język karpatorusiński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) przest. mąż (w znaczeniu mężczyzna)
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Вночі зо 8-го на 9 октобра быв забитый молодый ромскый муж. → W nocy z 8 na 9 października zginął młody romski mężczyzna.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. чоловік m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
муж (język rosyjski)
- transliteracja:
- muž
- wymowa:
- IPA: [muʂ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mąż, małżonek
- (1.2) przest. mąż (w znaczeniu mężczyzna)
- (1.3) działacz w jakiejś publicznej, naukowej sferze
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik муж dopełniacz мужа celownik мужу biernik мужа narzędnik мужом miejscownik муже - (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik мужья́ dopełniacz муже́й celownik мужья́м biernik муже́й narzędnik мужья́ми miejscownik мужья́х - (1.2-3)
przypadek liczba mnoga mianownik мужи́ dopełniacz муже́й celownik мужа́м biernik муже́й narzędnik мужа́ми miejscownik мужа́х - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) супруг
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. мужчина m, муженёк m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
муж (język ukraiński)
- transliteracja:
- muž
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) przest. mąż, małżonek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) чоловік
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. мужчина m, мужик m, мужичка ż, мужичок m, мужичище m, мужича n, мужичня ż, мужва ż, мужицтво n, мужикуватість ż, мужність ż, мужніння n
- czas. мужніти ndk., мужати ndk., мужатися ndk., мужикувати ndk.
- przym. мужів, мужиків, мужичий, мужицький, мужикуватий, мужній
- przysł. мужикувато, мужньо
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.