cłowjek (język dolnołużycki)

wymowa:
IPA: [ˈt͡swovʲɛk] lub [ˈt͡swɔjɛk]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) człowiek
(1.2) mąż
odmiana:
lp cłowjek, ~a, ~oju, ~a, ~om, ~u; du ~a, ~owo, ~oma, ~owu, ~oma, ~oma; lm ~i, ~ow, ~am, ~i/~ow, ~ami, ~ach
przykłady:
(1.1) Kito Michałk — tak gronjašo se tomu molarjejunjeběšo zły, ale jano lažkomyslony cłowjek. → Kito Michałk - tak nazywał się ten malarz - nie był złym, lecz tylko lekkomyślnym człowiekiem.
(1.2) Samo jeje cłowjek njejo mógł jej pomoc.Jej własny mąż nie mógł jej pomóc.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) luź
(1.2) muž
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. cłowjeck, cłowjecyšk, cłowješk, zgrub. cłowjecysko
przym. cłowjecny, cłowjeski
rzecz. cłowjecnosć, cłowjeskosć, cłowjestwo
związki frazeologiczne:
cłowjek njejo žywy wót samego klěba
etymologia:
prasł. *čelověkъ
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.