ryba (język polski)

ryba (1.1)
ryby (1.2)
ryba (1.2)
ryba (1.2)
wymowa:
, IPA: [ˈrɨba], AS: [ryba]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. zwierzę z gromady kręgowców, żyjące w wodzie; zob. też ryby w Wikipedii
(1.2) spoż. mięso ryb (1.1) będące surowcem spożywczym i daniem; zob. też ryby konsumpcyjne w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ryby oddychają w wodzie skrzelami.
(1.2) Zawsze w soboty jadamy smażoną rybę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ryba piła • ryba młot • czarna rybałowić ryby • ławica ryb • ryba morska / słodkowodnaiść na ryby • iść łowić ryby
(1.2) ryba smażona / wędzona / gotowana / suszona / solona / surowa… • ryba po grecku / japońsku / żydowsku / węgiersku / … • ryba w cieście / galarecie • ryba z frytkamifilet z ryby • jeść / zjeść / jadać / konsumować / spożywać rybę • podawać / przyrządzać / piec / solić / smażyć / suszyć / wędzić rybę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zwierzę
(1.2) mięso, danie
hiponimy:
(1.1) dorsz, flądra, karp, leszcz, lin, łosoś, okoń, płotka, pstrąg, rekin, szczupak, śledź, tuńczyk, węgorz
(1.2) sushi, sashimi, rolmops
holonimy:
(1.1) ławica
(1.2) pokarm, posiłek
meronimy:
(1.1) płetwa, skrzele, łuska
(1.2) filet, dzwonko, ość, tuszka, mączka rybna
wyrazy pokrewne:
rzecz. rybak m, rybactwo n, narybek m, Ryba ż, Ryby nmos
zdrobn. rybka ż, rybeczka ż, rybcia ż, rybeńka ż
zgrub. rybsko n
czas. zarybiać ndk., zarybić dk.
przym. rybi, rybny, rybacki
związki frazeologiczne:
czuć się jak ryba w wodzie • gdy za dużo wędzisz rybę, to ją ususzysz • gruba rybajak rak świśnie a ryba piśniełowić ryby w mętnej wodzieni rak, ni ryba • ryba połknęła haczyk • reg. pozn. ślepe ryby • wsio ryba • zdrowy jak ryba
zobacz też: przysłowia o rybie (rybach)
etymologia:
prasł. *ryba[1]
por. białor. рыба, bułg. риба, chorw. riba, czes. ryba, dłuż. ryba, głuż. ryba, mac. риба, ros. рыба, serb. риба, słc. ryba, ukr. ри́ба
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ryba” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

ryba (język czeski)

ryba (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ryba
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ryba ż, Ryby
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ryba (język dolnołużycki)

ryba (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ryba
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. rybka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ryba (język górnołużycki)

ryba (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ryba
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. rybka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ryba (język słowacki)

ryba (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. ryba
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rybačka ż, rybárik m, Ryba ż, rybár, Ryby
przym. rybací, rybí, rybársky
związki frazeologiczne:
(1.1) ani ryba, ani rak • mlčať ako ryba
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.