solić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈsɔlʲiʨ̑], AS: [solʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) przyprawiać potrawy solą
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Tłuszcz się soliło, połykało i zastępował całodzienne wyżywienie[1].
(1.1) Warzywa solimy, dodajemy 1/2 szklanki wody i gotujemy 15 do 20 minut[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przyprawiać, doprawiać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. soliwka ż, sól ż, solanka ż, solniczka ż, solarka ż, solenie n, zasolenie n, posolenie n, przesolenie n, przesalanie n, dosolenie n, dosalanie n
czas. zasolić, posolić dk., przesolić dk., przesalać ndk., dosolić dk., dosalać n
przym. solny, słony, solarski, solankowy
przysł. słono
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Torańska Teresa, Oni, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Stanisława Olko, Makrobiotyka w polskiej kuchni czyli Powrót do dawnego naturalnego sposobu odżywiania, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.