ciasto (język polski)
ciasto (1.1)
ciasto (1.2)
ciasto (1.2)
- wymowa:
- , IPA: [ˈʨ̑astɔ], AS: [ćasto], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) kulin. surowy półprodukt, gęsta masa powstała z połączenia mąki z wodą, mlekiem lub innymi spożywczymi produktami; zob. też ciasto w Wikipedii
- (1.2) kulin. spoż. słodki, deserowy wypiek, zwykle w formie placka; zob. też ciasto (deser) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciasto ciasta dopełniacz ciasta ciast celownik ciastu ciastom biernik ciasto ciasta narzędnik ciastem ciastami miejscownik cieście ciastach wołacz ciasto[1][2][3] ciasta - przykłady:
- (1.1) Szybko zagnieść ciasto i wstawić na godzinę do lodówki.
- (1.1) i Zawsze podbierałem mamie dużą i słodką grudę kruszonki, zanim zdążyła posypać ciasto.
- (1.2) Może spróbujesz tego pysznego ciasta z owocami?
- składnia:
- (1.1) ciasto na + B.
- kolokacje:
- (1.1) zagnieść / wałkować ciasto • wałek do ciasta
- (1.2) ciasto drożdżowe / francuskie / kruche / naleśnikowe / parzone / półfrancuskie / półkruche / ptysiowe / ucierane • ciasto filo • ciasto z bakaliami / z galaretką / z kruszonką / z owocami / z polewą • jeść ciasto • kawałek ciasta
- synonimy:
- (1.2) placek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) masa
- (1.2) wypiek
- hiponimy:
- (1.2) sernik, makowiec, jabłecznik, tort, strudel, strucla, rabarbarowiec, karpatka, biszkopt, baba, babka, mazurek, piernik, szarlotka, tarta, keks, cwibak, rolada
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) mąka, woda
- (1.2) nadzienie, bakalie
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciastko n, ciastownia ż, ciastowy m, ciastkarnia ż, ciastkarstwo n, ciastkarz m
- zdrobn. ciasteczko n
- zgrub. ciacho n
- przym. ciastowy, ciastowaty, ciastkarski, ciastkowy, ciasteczkowy
- związki frazeologiczne:
- gość w dom, ciasto do kredensu • ksiądz i niewiasta z jednego ciasta
- etymologia:
- (1.1-2) prasł. *tĕsto[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dough, batter; (1.2) cake, pie
- arabski: (1.1) كعك m; (1.2) فطيرة ż, marok. arab. حلوة ż, كعكة ż
- baskijski: (1.1) ore; (1.2) pastel, pastiza
- białoruski: (1.1) цеста n; (1.2) цеста n
- bułgarski: (1.1) тесто n; (1.2) сладкиш m
- chorwacki: (1.1) tijesto n; (1.2) kolač m
- czeski: (1.1) těsto n; (1.2) koláč m
- dolnołużycki: (1.2) tykańc m
- duński: (1.1) dej w; (1.2) kage w
- esperanto: (1.1) pasto; (1.2) kuko
- fiński: (1.1) taikina
- francuski: (1.1) pâte ż
- górnołużycki: (1.1) tykanc m
- hiszpański: (1.1) masa ż; (1.2) torta m, pastel m
- islandzki: (1.1) teig n; (1.2) kaka ż
- japoński: (1.2) ケーキ (kēki), お菓子 (おかし, okashi)
- jidysz: (1.1) טייג n (tejg), naleśnikowe שיטערטייג n (szitertejg); (1.2) קוכן m (kuchn)
- kaszubski: (1.1) casto n; (1.2) kùch m
- kataloński: (1.2) pastís m
- koreański: (1.2) 과자 (kwaja), 케이크 (k’eik’ŭ), 케익 (k’eik)
- luksemburski: (1.1) Deeg
- łaciński: (1.1) farina, pasta; (1.2) placenta, libum
- niderlandzki: (1.1) deeg n; (1.2) gebak n
- niemiecki: (1.1) Teig m; (1.2) Kuchen m
- norweski (bokmål): (1.1) deig m; (1.2) kake m/ż
- nowogrecki: (1.1) ζύμη ż; (1.2) τούρτα ż, κέικ n
- połabski: (1.1) ťostü n
- rosyjski: (1.1) тесто n; (1.2) пирог m
- słowacki: (1.1) cesto
- szkocki gaelicki: (1.1) taois ż
- szwedzki: (1.1) deg w; (1.2) kaka w
- ukraiński: (1.1) тісто n; (1.2) пиріг m
- wilamowski: (1.1) taeǵ m, taag m, tȧg m; (1.2) kuha m, ku̇ha m, kücha m, küha m
- włoski: (1.1) pasta ż; (1.2) dolce m
- źródła:
- ↑
Hasło „ciasto” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „ciasto” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „ciasto” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.