galaretka (język polski)

galaretka (1.2)
galaretki (1.2)
galaretka (1.4)
wymowa:
IPA: [ˌɡalaˈrɛtka], AS: [galaretka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: galareta
(1.2) kulin. deser lub słodycze przyrządzone z wywaru z owoców z dodatkiem żelatyny, podawane na zimno; zob. też galaretka w Wikipedii
(1.3) spoż. sproszkowane składniki tej potrawy; także: porcja tego proszku w opakowaniu
(1.4) zdrobn. potrawa mięsna; zob. galareta
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Na deser podano galaretkę z bitą śmietaną.
(1.3) Kupiłam cztery galaretki.
(1.4) Jeśli dodasz trochę octu, galaretka będzie smaczniejsza.
składnia:
kolokacje:
(1.2) galaretka truskawkowa / malinowa / agrestowa / … • biszkopt z galaretką
(1.4) galaretka z nóżek / kurczaka • galaretka cielęca
synonimy:
(1.2) gw. (Górny Śląsk) żilyj, żilej
(1.4) gw. (Górny Śląsk) galert
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. galaretek m, galareta ż, galaretnica ż, galaretowatość ż, galaretowacenie n, galaretowanie n, galaretówka ż
czas. galaretowacieć, galaretować
przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. galareta
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: galareta
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.