zdążyć (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈzdɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS: [zdõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni dokonany
- (1.1) przybyć na umówioną godzinę[1]
- (1.2) skończyć jakąś pracę, zadanie w określonym czasie[1]
- (1.3) dotrzymać komuś kroku[1]
- odmiana:
- (1.1-3) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zdążyć czas przyszły prosty zdążę zdążysz zdąży zdążymy zdążycie zdążą czas przeszły m zdążyłem zdążyłeś zdążył zdążyliśmy zdążyliście zdążyli ż zdążyłam zdążyłaś zdążyła zdążyłyśmy zdążyłyście zdążyły n zdążyłom zdążyłoś zdążyło tryb rozkazujący niech zdążę zdąż niech zdąży zdążmy zdążcie niech zdążą pozostałe formy czas zaprzeszły m zdążyłem był zdążyłeś był zdążył był zdążyliśmy byli zdążyliście byli zdążyli byli ż zdążyłam była zdążyłaś była zdążyła była zdążyłyśmy były zdążyłyście były zdążyły były n zdążyłom było zdążyłoś było zdążyło było forma bezosobowa czasu przeszłego zdążono tryb przypuszczający m zdążyłbym,
byłbym zdążyłzdążyłbyś,
byłbyś zdążyłzdążyłby,
byłby zdążyłzdążylibyśmy,
bylibyśmy zdążylizdążylibyście,
bylibyście zdążylizdążyliby,
byliby zdążyliż zdążyłabym,
byłabym zdążyłazdążyłabyś,
byłabyś zdążyłazdążyłaby,
byłaby zdążyłazdążyłybyśmy,
byłybyśmy zdążyłyzdążyłybyście,
byłybyście zdążyłyzdążyłyby,
byłyby zdążyłyn zdążyłobym,
byłobym zdążyłozdążyłobyś,
byłobyś zdążyłozdążyłoby,
byłoby zdążyłoimiesłów przysłówkowy uprzedni zdążywszy rzeczownik odczasownikowy zdążenie, niezdążenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) nie spóźnić się, przyjść na czas
- (1.2) nie spóźnić się, dotrzymać terminu; pot. wyrobić się
- (1.3) dotrzymać kroku, nadążyć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zdążenie n, zdążanie n
- czas. zdążać ndk.
- związki frazeologiczne:
- podchorąży zawsze zdąży
- etymologia:
- pol. z- + dążyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) be in time, come in time, nie zdążyć na: miss sth, come too late; (1.3) keep pace (with sb)
- hiszpański: (1.1) llegar a tiempo; (1.2) lograr/conseguir hacer; (1.3) alcanzar
- niderlandzki: (1.1) op tijd zijn, op tijd komen, het redden; (1.2) op tijd afkrijgen, het redden; (1.3) bijhouden
- nowogrecki: (1.1) προφταίνω, προλαβαίνω; (1.2) προφταίνω, προλαβαίνω; (1.3) προφταίνω, φτάνω, προκάνω
- rosyjski: (1.1) успеть
- ukraiński: (1.1) встигнути; (1.2) встигнути
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.