keks (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɛks], AS: [keks]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. ciasto biszkoptowe z bakaliami; zob. też keks w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik keks keksy dopełniacz keksu / keksa[1] keksów celownik keksowi keksom biernik keks keksy narzędnik keksem keksami miejscownik keksie keksach wołacz keksie keksy - przykłady:
- (1.1) Moim ulubionym ciastem jest keks.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) upiec / jeść keks • częstować kogoś keksem • przepis na keks • dobry / smaczny keks
- synonimy:
- (1.1) cwibak
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. cake[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kek, fruit cake
- duński: (1.1) (sandkage med tørret frugt)
- francuski: (1.1) cake, plum-cake
- niemiecki: (1.1) Rührkuchen m
- źródła:
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 325.
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 302; Elżbieta Mańczak-Wohlfeld, Alicja Witalisz, Wpływ angielszczyzny na języki europejskie i nieeuropejskie w kontekście projektu GLAD (Global Anglicism Database), „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 105.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.