keks (język polski)

keks (1.1)
wymowa:
IPA: [kɛks], AS: [keks]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. ciasto biszkoptowe z bakaliami; zob. też keks w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Moim ulubionym ciastem jest keks.
składnia:
kolokacje:
(1.1) upiec / jeść keks • częstować kogoś keksem • przepis na keks • dobry / smaczny keks
synonimy:
(1.1) cwibak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. cake[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 325.
  2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 302; Elżbieta Mańczak-Wohlfeld, Alicja Witalisz, Wpływ angielszczyzny na języki europejskie i nieeuropejskie w kontekście projektu GLAD (Global Anglicism Database), „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 105.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.