frugt (język duński)

frugter (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈfrågt] • ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. owoc

(1.2) przen. owoc, efekt, rezultat

odmiana:

(1) en frugt, frugten, frugter, frugterne

przykłady:

(1.1) Hvad er egentlig forskellen på frugter og grøntsager? Hvorfor er en tomat en grøntsag, når den ligner en frugt?^[1] → Jaka jest właściwie różnica między owocami a warzywami? Dlaczego pomidor jest warzywem, skoro przypomina owoc?

składnia:

kolokacje:

(1.1) bære frugt → owocować • bælgfrugt → owoc rośliny strączkowej

(1.2) bære frugt → owocować

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. frugtagtig, frugtbar

czas. frugte, befrugte

rzecz. frugtarisme w

związki frazeologiczne:

forbuden frugt • forbuden frugt smager bedst

etymologia:

dolnoniem. vrucht < łac. fructus

uwagi:

źródła: