strudel (język polski)

strudel (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈstrudɛl], AS: [strudel]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. ciasto francuskie zawijane z jabłkami lub nadzieniem z sera bądź maku, pieczone w rondlu z dużą ilością masła; zob. też strudel w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zjadłbym strudel z jabłkami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. strudlowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Strudel[1]
uwagi:
  • nie mylić z: strucla
  • zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

strudel (język angielski)

wymowa:
wymowa australijska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. strudel
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.