lin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [lʲĩn], AS: [lʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) icht. słodkowodna ryba; zob. też lin (ryba) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: lina
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pszenicznik, oczeretniak, kaliniak
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *linъ[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tench
- białoruski: (1.1) лінь m
- bułgarski: (1.1) лин m
- esperanto: (1.1) tinko
- fiński: (1.1) suutari
- francuski: (1.1) tanche ż
- hiszpański: (1.1) tenca ż
- litewski: (1.1) lynas m
- nowogrecki: (1.1) γλινάρι n, γλινί n, γλίνι n
- rosyjski: (1.1) линь m
- szwedzki: (1.1) sutare w
- ukraiński: (1.1) лин m
- wilamowski: (1.1) šlȧj ż
- włoski: (1.1) tinca ż
- źródła:
lin (esperanto (morfem))
morfem
lin (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
lin (język norweski (bokmål))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) len
- odmiana:
- (1.1) et lin, linet
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
lin (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) bot. len (roślina)
- (1.2) włók. len (przędza)
- odmiana:
- (1) lp ett lin, linet; blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) växt
- (1.2) garn
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. linne, linong
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe linfrö, lingarn, linolja • oljelin, spånadslin
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.