płotka (język polski)
płotka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈpwɔtka], AS: [pu̯otka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lp od: płotek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płotka płotki dopełniacz płotki płotek celownik płotce płotkom biernik płotkę płotki narzędnik płotką płotkami miejscownik płotce płotkach wołacz płotko płotki - przykłady:
- (1.1) Wiedział, gdzie najłatwiej poławiają się kiełby i płotki lub w największej obfitości mieszkają szczupaki, u jakich brzegów raki najgęściej obsiadują podwodne mchy i kamienie, w jakiej porze dnia i roku jakie gatunki ryb na jakie biorą się przynęty[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) płoć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. płoć ż, płoteczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1) odmiana wyrazu płotka w lm jest prawie identyczna jak lm wyrazu płotek, różnią się jedynie w D.
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: płoć
- angielski: (1.2) small fry
- niemiecki: (1.2) kleiner Fisch
- włoski: (1.1) rutillo m; (1.2) scartina ż, uomo da poco
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.