płotek (język polski)
płotek (1.2)
płotki (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈpwɔtɛk], AS: [pu̯otek]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od: płot
- (1.2) mały płot
- (1.3) sport. sprzęt lekkoatletyczny używany w biegach płotkarskich
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: płotka
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płotek płotki dopełniacz płotka płotków celownik płotkowi płotkom biernik płotek płotki narzędnik płotkiem płotkami miejscownik płotku płotkach wołacz płotku płotki - przykłady:
- (1.2) Wlazł kotek na płotek i mruga.
- (1.3) Biegacz potknął się na ostatnim płotku i nie dobiegł do mety.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) bieg przez płotki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. płotkarz m, płotkarka ż, płot mrz
- przym. płotkarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1-3) odmiana wyrazu płotek w lm jest prawie identyczna jak lm wyrazu płotka, różnią się jedynie D.
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: płot
- angielski: (1.3) hurdle
- francuski: (1.3) haie ż
- hiszpański: (1.2) valla ż; (1.3) valla ż
- niemiecki: (1.3) Hürde ż
- rosyjski: (1.3) барьер m
- szwedzki: (1.3) häck w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.