japoński (język polski)

typowo japońskie (1.1) śniadanie
日本語(にほんご、にっぽんご) — とは、主に日本国内や日本人同士の間で使われている言語である。
japoński (2.1)
wymowa:
IPA: [jaˈpɔ̃j̃sʲci], AS: [i ̯apõĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący lub odnoszący się do Japonii lub Japończyków
(1.2) odnoszący się do języka japońskiego (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język używany w Japonii; zob. też język japoński w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Japońskie samochody mają kierownicę po prawej lub po lewej stronie.
(2.1) Znam zaledwie kilka słów po japońsku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) blok japoński
(2.1) mówić / pisać / … po japońsku
synonimy:
antonimy:
(1.1) antyjapoński
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Japonia ż, Japończyk m, Japoniec m, japoniec m, japończyk m, Japonka ż, japonka ż, japonizm m, japonistyka ż, japonista m, japonistka ż, japonizacja ż, japonizowanie n, Japoneczka ż, japońskość ż, japońszczyzna ż
czas. japonizować
przym. japonistyczny, japonizacyjny
przysł. po japońsku
związki frazeologiczne:
japońskie kryształy
etymologia:
uwagi:
(2.1) forma celownika: „japońskiemu” z wyjątkiem związku „po japońsku”
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.