Japończyk (język polski)

wymowa:

IPA: [jaˈpɔ̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [i ̯apõĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba narodowości japońskiej, obywatel, mieszkaniec Japonii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Japończyk	Japończycy
dopełniacz	Japończyka	Japończyków
celownik	Japończykowi	Japończykom
biernik	Japończyka	Japończyków
narzędnik	Japończykiem	Japończykami
miejscownik	Japończyku	Japończykach
wołacz	Japończyku	Japończycy
depr. M. i W. lm: (te) Japończyki

przykłady:

(1.1) Czy to prawda, że Japończycy jedzą ryby na surowo?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. lekcew. Japoniec, japoniec

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Azjata

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Japonia ż, Japoniec mos, japoniec mos/mzw, japończyk mrz, japonka ż, japoński mrz, japonistyka ż, japonista mos, japonistka ż, japonizm mrz, japonizacja ż, japonizowanie n, nie-Japończyk m, nie-Japonka ż

forma żeńska Japonka ż

czas. japonizować ndk., zjaponizować dk.

przym. japoński, japonistyczny, japonizacyjny

przysł. po japońsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Japonia + -czyk

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Japanese
• arabski: (1.1) ياباني
• baskijski: (1.1) japoniar
• białoruski: (1.1) японец m
• bułgarski: (1.1) японец m
• czeski: (1.1) Japonec
• duński: (1.1) japaner w
• esperanto: (1.1) japano
• francuski: (1.1) Japonais m
• hiszpański: (1.1) japonés m
• japoński: (1.1) 日本人
• kataloński: (1.1) japonès m
• koreański: (1.1) 일본 사람
• litewski: (1.1) japonas m
• łotewski: (1.1) japānis m
• niemiecki: (1.1) Japaner m
• nowogrecki: (1.1) Ιάπωνας m, Γιαπωνέζος m
• rosyjski: (1.1) японец m
• słowacki: (1.1) Japonec m
• szwedzki: (1.1) japan w
• węgierski: (1.1) japán
• wilamowski: (1.1) Japāner, Japaoner
• włoski: (1.1) giapponese m

źródła: