rekin (język polski)

rekin (1.1)
wymowa:
, IPA: [ˈrɛcĩn], AS: [reḱĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) icht. drapieżna ryba chrzęstnoszkieletowa żyjąca w ciepłych morzach i oceanach; zob. też rekiny w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. potentat finansowy bezwzględny w interesach[1]
(2.2) przen. osoba lub firma mająca bardzo silną pozycję i duże wpływy[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Rekiny nie mają pęcherza pławnego i gdyby przestały pływać, opadłyby na dno.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(2.1) płotka
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) długoszpar, raszpla, karcharodon
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rekinarium n, rekinowate nmos
zdrobn. rekinek m
przym. rekini, rekinowaty
związki frazeologiczne:
rekin biznesu • rekin finansjery • łykać jak młody rekin
etymologia:
(1.1) franc. requin
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
zob. też rekin w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rekin” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „rekin” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 957.
  3. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rekin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

rekin (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) icht. rekin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.