dno (język polski)

dno (1.1) morza

dno (1.1) doliny

dno (1.2) szklanki

wymowa:

IPA: [dnɔ], AS: [dno] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dolna powierzchnia wgłębienia w skorupie ziemskiej, np. koryta rzeki lub wąwozu

(1.2) wewnętrzna, dolna ścianka jakiegoś przedmiotu

(1.3) przen., największa intensywność jakiegoś negatywnego zjawiska

(1.4) przen. pogard. o kimś, kto wykazuje kompletną ignorancję w jakiejś dziedzinie lub o kimś bezwartościowym moralnie

(1.5) przen. pogard. o czymś bezwartościowym lub bardzo brzydkim

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dno	dna
dopełniacz	dna	den
celownik	dnu	dnom
biernik	dno	dna
narzędnik	dnem	dnami
miejscownik	dnie	dnach
wołacz	dno	dna

przykłady:

(1.1) Na początku lat siedemdziesiątych zorganizowano kilka wypraw naukowych na dno Atlantyku, ale nie znaleziono nic oprócz mułu i starych wylewów lawy.

(1.2) Po przeprowadzeniu doświadczenia na dnie probówki pozostał osad.

(1.4) Staczasz się na dno, mój kolego.

(1.5) Przecież ten film to istne dno!

składnia:

kolokacje:

(1.1) osiadać na dnie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. denko n

przym. denny

związki frazeologiczne:

beczka bez dna • co w czyim sercu na dnie, to wódka wywiedzie snadnie • co w kobiecym sercu na dnie, to i diabeł nie odgadnie • podwójne dno • drugie dno • nikt nie odgadnie, co u kogo w sercu na dnie • prawda zawsze na dnie • staczać się na dno • studnia bez dna • osoba godna pije do dna

etymologia:

prasł. *dъno < praindoeur. *dъbno - wydrążony, głęboki

uwagi:

zob. też dno w Wikipedii

zob. też dno w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bottom, ground; (1.2) bottom, ground
• baskijski: (1.1) hondo, behe; (1.2) hondo
• bośniacki: (1.1) dno
• chorwacki: (1.1) dno
• duński: (1.1) bund w; (1.2) bund w; (1.3) bund w
• esperanto: (1.1) fundo; (1.2) fundo; (1.3) fundo
• fiński: (1.1) pohja, alapää
• francuski: (1.1) fond
• interlingua: (1.1) fundo
• islandzki: (1.1) botn
• łaciński: (1.1) fundus
• niemiecki: (1.1) Grund m, Boden m
• norweski (bokmål): (1.1) bunn m; (1.2) bunn m
• nowogrecki: (1.1) βυθός m, πυθμένας m; (1.2) πάτος m, πυθμένας m
• rosyjski: (1.1) дно n; (1.2) дно n
• slovio: (1.1) dno (дно)
• słowacki: (1.1) dno n; (1.2) dno n
• słoweński: (1.1) dno
• szwedzki: (1.1) botten; (1.2) botten; (1.3) botten; (1.4) botten; (1.5) botten
• ukraiński: (1.1) дно n; (1.2) дно n
• wilamowski: (1.1) grunt m, bödum m
• włoski: (1.1) fondale m, fondo m

źródła:

dno (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dno

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dno	dna
dopełniacz	dna	den
celownik	dnu	dnům
biernik	dno	dna
wołacz	dno	dna
miejscownik	dně	dnech
narzędnik	dnem	dny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dno (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

дно

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dno

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dno (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dno

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dienko n

przym. dnový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dno (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dno

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: