dolny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈdɔlnɨ], AS: [dolny]
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) znajdujący się na dole
(1.2) będący niżej niż punkt odniesienia
(1.3) geogr. będący bliżej ujścia rzeki
(1.4) geol. starszy okres
(1.5) muz. niski dźwięk
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Wierzenia Sauków odnosiły się do świata górnego (niebiosa) i dolnego (pod ziemią).[1]
(1.1) Lenda wsparła stopę o dolną belkę barierki, zaczęła otrzepywać dłonią.[2]
składnia:
kolokacje:
Dolne Łużyce
synonimy:
antonimy:
(1.1-4) górny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dół m, dolina ż, dołek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Teplicki, Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Artur Baniewicz, Smoczy pazur, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

dolny (język dolnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dolny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) Dolna Łužyca
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.