wesprzeć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvɛspʃɛʨ̑], AS: [vespšeć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wspierać)

(1.1) dać komuś wsparcie, pomoc, opiekę
(1.2) oprzeć o coś/na czymś

czasownik zwrotny dokonany wesprzeć się (ndk. wspierać się)

(2.1) oprzeć się o coś, trzymać się czegoś
(2.2) udzielić sobie wzajemnie pomocy, wspomóc się nawzajem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja XI
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Bank dla doraźnej korzyści raczej zrujnuje przedsiębiorstwo, które kredytuje, niż wesprze je w trudnym okresie, licząc na przyszłe korzyści.[1]
(2.1) Pośliznęła się nieco i w tem roztargnieniu / Na pana Tadeusza wsparła się ramieniu.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przeć ndk., wspierać ndk.
rzecz. wsparcie n
związki frazeologiczne:
fałszem sobie źli pomagają, gdy się na prawdzie nie mogą wesprzeć
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wspierać
źródła:
  1. Jacek Żakowski, Słowo wstępne. Wszyscy będziemy prekariuszami, w: Guy Standing, Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, Warszawa, s. 13.
  2. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.