rzeka (język polski)

rzeka (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʒɛka], AS: eka],
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hydrol. ciek na powierzchni ziemi; zob. też rzeka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Płynie rzeka Wisła po polskiej krainie
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość rzeki • nad rzeką • rzeka wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia rzeki • pływać / płynąć rzeką • rzeka Wisła / Nil / Ganges • spławność rzeki • brudna / chwilowa / epizodyczna / okresowa / płytka / sezonowa / spławna / szeroka / uregulowana / żeglowna rzeka • rzeki bliźniaczewidły rzek • bród / most / wodospad / tama na rzece • w dół / w górę rzeki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ciek
hiponimy:
(1.1) dopływ
holonimy:
(1.1) dorzecze
meronimy:
(1.1) źródło, ujście
wyrazy pokrewne:
rzecz. porzecze n, dorzecze n, zarzecze n
zdrobn. rzeczka ż, rzeczułka ż
przym. rzeczny
związki frazeologiczne:
jaka rzeka, taki most
etymologia:
prasł. *rěka[1]
uwagi:
zob. też rzeka w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Joachim Herrmann, Die Slawen in Deutschland, Akademie-Verlag Berlin, 1985.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.