płycizna (język polski)
płycizna (1.1)
- wymowa:
- IPA: [pwɨˈʨ̑izna], AS: [pu̯yćizna], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geogr. hydrol. płytki obszar zbiornika wodnego lub rzeki
- (1.2) przen. brak istotnej treści, głębi[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik płycizna płycizny dopełniacz płycizny płycizn celownik płyciźnie płyciznom biernik płyciznę płycizny narzędnik płycizną płyciznami miejscownik płyciźnie płyciznach wołacz płycizno płycizny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mielizna
- (1.2) miałkość, mielizna, powierzchowność, płytkość
- antonimy:
- (1.1) głębina, głębia
- (1.2) głębia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. płytkość ż, spłycanie n, spłycenie n
- czas. spłycać ndk., spłycić dk.
- przym. płytki, płyciutki, płyciuteńki
- przysł. płytko, płyciutko, płyciuteńko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mielizna
- niemiecki: (1.1) Untiefe ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.