rzeczka (język polski)
rzeczka (1.2)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. mała rzeka
- (1.2) wąska rzeka
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzeczka rzeczki dopełniacz rzeczki rzeczek celownik rzeczce rzeczkom biernik rzeczkę rzeczki narzędnik rzeczką rzeczkami miejscownik rzeczce rzeczkach wołacz rzeczko rzeczki - przykłady:
- (1.1) Nad rzeczką, opodal krzaczka mieszkała kaczka-dziwaczka (…)[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzeczułka
- (1.2) potok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzeka ż, rzeczułka ż, dorzecze n
- przym. rzeczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. rzeka + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: rzeka
- baskijski: (1.1) erreka, lats
- białoruski: (1.1) рэчка ż; (1.2) рэчка ż
- hiszpański: (1.1) riachuelo m, riacho m; (1.2) riachuelo m, riacho m
- niemiecki: (1.1) Flüsschen n
- nowogrecki: (1.1) ποταμάκι n, ρυάκι n; (1.2) ποταμάκι n, ρυάκι n
- rosyjski: (1.1) речка ż
- ukraiński: (1.1) річка ż
- włoski: (1.1) fiumicello m
- źródła:
- ↑ Jan Brzechwa, Kaczka-dziwaczka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.