widły (język polski)
widły (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʲidwɨ], AS: [vʹidu̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) narzędzie składające się z trzech lub czterech długich zębów osadzonych na drzewcu; zob. też widły w Wikipedii
- (1.2) rozgałęzienie dwóch rzek, ulic, gałęzi
- (1.3) żegl. zob. szpona
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik widły dopełniacz wideł celownik widłom biernik widły narzędnik widłami miejscownik widłach wołacz widły - przykłady:
- (1.1) Widły z czterema zębami są uniwersalne i nadają się do prac z obornikiem.
- (1.2) Stary Sącz położony jest w widłach Dunajca i Popradu.
- (1.2) W widłach konarów znajdowało się ptasie gniazdo.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. widelec m, rozwidlenie, widełki
- przym. widłowy
- związki frazeologiczne:
- pisane widłami • robić z igły widły
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pitchfork
- baskijski: (1.1) sarde
- dolnołużycki: (1.1) widły lm
- duński: (1.1) greb w
- francuski: (1.1) fourche ż
- hiszpański: (1.1) bieldo m, horca ż
- jidysz: (1.1) ווידלע ż (widle)
- kazachski: (1.1) айыр
- niemiecki: (1.1) Mistgabel ż, Forke ż
- nowogrecki: (1.1) δικράνι n
- rosyjski: (1.1) вилы lm
- szwedzki: (1.1) grep lub grepe w
- ukraiński: (1.1) вила lm
- wilamowski: (1.1) gōvuł ż, hēgōvuł ż
- źródła:
widły (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, liczba mnoga
widły (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, liczba mnoga
- (1.1) widły
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.