rozwidlenie (język polski)
.jpg.webp)
rozwidlenia (1.1) konarów
rozwidlenie (1.1) dróg
- wymowa:
- IPA: [ˌrɔzvʲiˈdlɛ̃ɲɛ], AS: [rozvʹidlẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) miejsce, w którym coś się rozdziela na odnogi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozwidlenie rozwidlenia dopełniacz rozwidlenia rozwidleń celownik rozwidleniu rozwidleniom biernik rozwidlenie rozwidlenia narzędnik rozwidleniem rozwidleniami miejscownik rozwidleniu rozwidleniach wołacz rozwidlenie rozwidlenia - przykłady:
- (1.1) Po piętnastu minutach jazdy dojechaliśmy do rozwidlenia dróg w pięciu kierunkach.
- (1.1) W rozwidleniu gałęzi ptaki uwiły sobie gniazdo.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rozgałęzienie, bifurkacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. widły nmos, widelec m
- czas. rozwidlać się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. roz- + widły
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fork, bifurcation
- duński: (1.1) gaffeldeling w
- hiszpański: (1.1) bifurcación ż
- islandzki: (1.1) tvískipting ż
- niemiecki: (1.1) Gabelung ż
- rosyjski: (1.1) развилка ż
- szwedzki: (1.1) förgrening w
- tuvalu: (1.1) magaauala
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.