bifurcation (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˌbaɪfəˈkeɪʃən/, SAMPA: /%baIf@"keIS@n/
- amer. enPR: bī'fər-kāʹshən, IPA: /ˌbaɪfɚˈkeɪʃən/, SAMPA: /%baIf@`"keIS@n/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) rozwidlenie, rozgałęzienie
- (1.2) mat. bifurkacja
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bifurcate
- czas. bifurcate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bifurcation (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rozwidlenie, rozgałęzienie, odgałęzienie
- odmiana:
- (1.1) lp bifurcation; lm bifurcations
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bifurcation (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) rozgałęzienie, rozwidlenie, bifurkacja
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.