nadawać (język polski)

marynarz nadaje (1.1) wiadomość
mężczyzna nadaje (1.2) paczkę
wymowa:
IPA: [naˈdavaʨ̑], AS: [nadavać]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) emitować komunikat, wiadomość za pomocą radio, telewizji lub w inny sposób
(1.2) zlecać wysłanie za pomocą poczty
(1.3) wyposażać w jakieś cechy
(1.4) rozdać coś wielu osobom
(1.5) pot. obgadywać kogoś
(1.6) pot. dużo mówić

czasownik zwrotny nadawać się

(2.1) być do czegoś odpowiednim
odmiana:
(1) koniugacja Xa
(2.1) koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) W radiu nadano komunikat o pożarze w lesie.
(1.3) Jesień nadaje drzewom żółty kolor.
składnia:
(1.1-2) nadawać B. (nie nadawać D.) do D.
(1.3-4) nadawać B. (nie nadawać D.) C.
(1.5) nadawać na B.
(2.1) nadawać się do D.
kolokacje:
(1.1) nadawać audycję / program / komunikat / sygnał /… do odbiorcy /…
(1.2) nadawać list / paczkę /…
(1.3) nadawać kształt / wygląd /…
synonimy:
(1.1) emitować, transmitować, przesyłać
(1.2) wysyłać, kierować, adresować
(1.3) kształtować
(1.4) rozdać
(1.5) plotkować, reg. śl. dżistać
antonimy:
(1.1) odbierać
(1.2) odbierać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1) czas. nadawać się; rzecz. nadawanie/nadanie
(1.1-2) rzecz. nadawca
związki frazeologiczne:
nadawać się do łopaty
etymologia:
(1.2) niem. aufgeben[1]
uwagi:
(1.2) Dawniej zalecano mówić o oddawaniu listów na poczcie, krytykując germanizm[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Komiczność czy komizm? Nadawanie czy oddawanie listów? Obnośny czy wędrowny? Wskazany czy pożądany?, „Poradnik Językowy” nr 10/1901, s. 151, 152.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.