adresować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌadrɛˈsɔvaʨ̑], AS: [adresovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) umieszczać adres na liście, przesyłkę

(1.2) odnosić się, zwracać się do określonej osoby lub grupy

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		adresować
czas teraźniejszy		adresuję	adresujesz	adresuje	adresujemy	adresujecie	adresują
czas przeszły	m	adresowałem	adresowałeś	adresował	adresowaliśmy	adresowaliście	adresowali
	ż	adresowałam	adresowałaś	adresowała	adresowałyśmy	adresowałyście	adresowały
	n	adresowałom	adresowałoś	adresowało
tryb rozkazujący		niech adresuję	adresuj	niech adresuje	adresujmy	adresujcie	niech adresują
pozostałe formy czas przyszły m będę adresował, będę adresować będziesz adresował, będziesz adresować będzie adresował, będzie adresować będziemy adresowali, będziemy adresować będziecie adresowali, będziecie adresować będą adresowali, będą adresować ż będę adresowała, będę adresować będziesz adresowała, będziesz adresować będzie adresowała, będzie adresować będziemy adresowały, będziemy adresować będziecie adresowały, będziecie adresować będą adresowały, będą adresować n będę adresowało, będę adresować będziesz adresowało, będziesz adresować będzie adresowało, będzie adresować czas zaprzeszły m adresowałem był adresowałeś był adresował był adresowaliśmy byli adresowaliście byli adresowali byli ż adresowałam była adresowałaś była adresowała była adresowałyśmy były adresowałyście były adresowały były n adresowałom było adresowałoś było adresowało było forma bezosobowa czasu przeszłego adresowano tryb przypuszczający m adresowałbym, byłbym adresował adresowałbyś, byłbyś adresował adresowałby, byłby adresował adresowalibyśmy, bylibyśmy adresowali adresowalibyście, bylibyście adresowali adresowaliby, byliby adresowali ż adresowałabym, byłabym adresowała adresowałabyś, byłabyś adresowała adresowałaby, byłaby adresowała adresowałybyśmy, byłybyśmy adresowały adresowałybyście, byłybyście adresowały adresowałyby, byłyby adresowały n adresowałobym, byłobym adresowało adresowałobyś, byłobyś adresowało adresowałoby, byłoby adresowało imiesłów przymiotnikowy czynny m adresujący, nieadresujący ż adresująca, nieadresująca adresujące, nieadresujące n adresujące, nieadresujące imiesłów przymiotnikowy bierny m adresowany, nieadresowany adresowani, nieadresowani ż adresowana, nieadresowana adresowane, nieadresowane n adresowane, nieadresowane imiesłów przysłówkowy współczesny adresując, nie adresując rzeczownik odczasownikowy adresowanie, nieadresowanie

przykłady:

(1.1) Poczta apeluje: podpisuj się swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem oraz prawidłowo adresuj listy.

(1.2) Obejrzymy sztukę, która – choć adresowana do młodych widzów – dorosłym pójdzie w pięty!^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kierować, zwracać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. adresik mrz, adres m, adresat m, adresatka ż, adresówka ż, adresarka ż, adresowanie n, zaadresowanie n

czas. zaadresować dk.

przym. adresowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. adres + -ować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) address; (1.2) address
• arabski: (1.2) خطب
• białoruski: (1.1) адрасаваць
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) адрэсаваць; (1.2) скіроўваць
• bułgarski: (1.1) адресирам; (1.2) адресирам
• czeski: (1.1) adresovat
• duński: (1.1) adressere; (1.2) adressere
• esperanto: (1.1) adresi
• francuski: (1.1) adresser; (1.2) adresser
• interlingua: (1.1) adressar; (1.2) adressar
• kataloński: (1.1) adreçar
• litewski: (1.1) adresuoti
• niemiecki: (1.1) adressieren; (1.2) ansprechen
• norweski (bokmål): (1.1) adressere; (1.2) adressere
• norweski (nynorsk): (1.1) adressere, adressera; (1.2) adressere, adressera
• portugalski: (1.1) endereçar
• rosyjski: (1.1) адресовать; (1.2) обращаться, адресовать
• słowacki: (1.1) adresovať
• szwedzki: (1.1) adressera
• ukraiński: (1.1) адресувати
• włoski: (1.1) indirizzare, intestare

źródła: