przesyłka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈsɨwka], AS: [pšesyu̯ka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) poczt. zapakowana rzecz przeznaczona do wysyłki i dostarczenia odbiorcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przesyłka przesyłki dopełniacz przesyłki przesyłek celownik przesyłce przesyłkom biernik przesyłkę przesyłki narzędnik przesyłką przesyłkami miejscownik przesyłce przesyłkach wołacz przesyłko przesyłki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przesyłka ekspresowa / zwykła / polecona / priorytetowa • doręczyć / doręczać / nadać / nadawać / dostarczyć / dostarczać / kwitować przesyłkę
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) poczta
- hiponimy:
- (1.1) list, paczka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przesłanie n, przesyłanie n
- zdrobn. przesyłeczka ż
- czas. przysłać dk., przysyłać ndk., przesyłać ndk., przesłać dk., słać ndk.
- przym. przesyłkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) parcel
- esperanto: (1.1) sendaĵo
- hiszpański: (1.1) envío m
- interlingua: (1.1) depeche, inviage
- niemiecki: (1.1) Zusendung ż
- nowogrecki: (1.1) δέμα n, επιστολή ż, επιταγή ż
- rosyjski: (1.1) посылка ż
- szwedzki: (1.1) försändelse w, sändning w
- ukraiński: (1.1) посилка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.