w górę (język polski)

on spogląda w górę (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈv‿ɡurɛ], AS: [v‿gure], zjawiska fonetyczne: denazal.• przyim. nie tw. syl.

​

znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) określenie kierunku powyżej czegoś

(1.2) hydrol. w kierunku źródła

(1.3) ekon. wzrastając, zwiększając swoją wartość

odmiana:

(1.1-3) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) patrzeć / spoglądać / spojrzeć w górę

(1.2) iść / płynąć w górę rzeki / strumienia

(1.3) iść / pójść / podskoczyć w górę • akcje / ceny / notowania / obligacje poszły w górę

synonimy:

(1.1) do góry; gw. (Śląsk Cieszyński) hore

antonimy:

(1.1) w dół

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

dostać kopa w górę • kto w górę patrzy, ten w błoto włazi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) up, upward, upwards, uphill; (1.2) upstream
• chiński standardowy: (1.1) 起 (qǐ)
• duński: (1.1) op; (1.2) op; (1.3) op
• kaszubski: (1.1) w górã
• kornijski: (1.1) yn-bann
• norweski (bokmål): (1.1) opp; (1.2) opp; (1.3) opp
• norweski (nynorsk): (1.1) opp; (1.2) opp; (1.3) opp
• rosyjski: (1.1) вверх; (1.2) вверх
• rumuński: (1.1) la deal
• szwedzki: (1.1) upp; (1.2) upp; (1.3) upp
• ukraiński: (1.1) вго́ру

źródła: